11.5.11



facing a dying nation ? evet her şey yerli yerinde ölüyorlar ve ben bunun kusurusuz bir parçası olarak hayatıma devam ediyor oluşumun sonsuz huzuruyla sırıtıyorum. bu huzur ki hissedilecek en büyük suçluluk duygusu.

mayıs hala haziran olmaya çalışıyor, ama başarmaya başladı gibi bence, sizin de mutlaka bir şeyleri başarıyor oluşunuz gibi. hiçbir şeyi başaramayan bir ay yok demek ki, sadece bir gün var demek ki. o günün takvimlerden çıkarılması gerektiğini daha çok öncesinde söylemiştim. oysa benim içimdeki bu aşk diyerek cümlelere başlıyordum o zamanlar. her duygunun herhangi bir anın abartılması olduğunu anlıyorsun önce, sonra değerleri yitiriyorsun, aylarca uğraştığın bir şey salisede anlamını yitiriyor bazen.. migrenim yeni başlıyordu ki, hiçbir zaman bir önceki olduğum halimden hoşlanmadığımı farkettim. hep daha da eksilerek ilerlediğimi gördüğümde de sırtım ağrır zaten benim.

yıllardır uğraştığım şeyin anlamı var mıydı ki hiç ?
bana insan olarak gelmeyin, kendiniz olarak gelin, dışarınını yaptırdığı şeyleri yapıyormuş gibi havalara bakmadan hareket edin. söylediğiniz sözlerin getirebileceği sorumlulukları taşıyabilecekseniz konuşun. bir gün garip bir şekilde (veya size göre garip olmayarak herhangi bir anı abartarak) gidecekseniz, gelmeyin.

evet bu sefer hepsi yitti.

1 yorum:

  1. oraya kadar koştuktan sonra on adım daha koşamayacaksan...
    oraya kadar sakın koşma!
    sana değil, bir başkasına yazık olur.

    YanıtlaSil