the sky is full of memories

oracles always lie,
bugün peyote'de
fakat benim daha önemli bir yere gitmem gerekiyor..
.
.
.

ecem, doğum günün kutlu olsun....
.
.
.
yataktan çıkmaktan daha çok nefret ettiğim şeyin ne olduğunu bulduğumda sanırım kıyamet kopabilir..
.
.
.
tekrar fotoğraf çekmek güzel olurdu. hem seni de çekerdim belki, hatta kamerayı elimden bırakırdım ve birileri bizi çekerdi, birileri bizi parmakla gösterirdi... bilmem ki, bilemedim pek, güzel olurdu ama..
.
.
.
homesick adlı kings of convenience şarkısını dinlemeden önceydi, ben 17 yaşımda bir başıma almanyadaydım, göçmenlerin gittiği kursa gidiyordum oysaki öğrencilerin gittiğine gitmem gerekiyordu, yemek yemem falan da lazımdı da, kimsenin yemek vermediği bir evde beslenmek zor oluyordu takdir edersiniz ki, sonra ben bu fotoğrafı çektim ve hiç duymadığım bir şarkı kafamın içinde sürekli çalmaya başladı, "I no longer know, where my home is" diyerekten.. güzel fotoğraf işte.

.
.
.
bir anneler gününde, çocukların anneleri istedikleri yere götürmeleri ama annelerden çok kendilerinin eğlenmeleri... bu sanırım hep böyle olur, annelerin hep yapıcak bir şeyleri vardır...
.
.
.
dün akşam annemin çocukluğuma dair hiçbir şey hatırlamadığını farkettim, babamın da aynı şekilde, benim hatırladıklarım ise hayali arkadaşlarım olduğu için, şimdi oturup onlarla o dönemleri anamıyorum..
.
.
.
ya evet, oracles always lie.